چای سبز یا (به ژاپنی: 緑茶)‏ اوچا گياهی است که در آب‌وهوای گرم رشد میكند. برای توليد چای معمولاً برگ‌های كوچكتر و جوان‌تر انتخاب و خشک می‌شوند.محتویات [نهفتن] 
خواص دارویی و فواید [ویرایش]

در حالی که گفته می‌شود چای رایجی که در میان مردم به ویژه ایرانیان استفاده می‌شود مضر می‌باشد( به خاطره داشتن کافئین .۳ تا .۴ mg ،جلوگیری از جذب مواد مدنی مخصوصا آهن می‌کند) اما چای سبز را بدلیل داشتن موادی مانند[كاتچين] ضدسرطان و آنتي‌اكسيدان دارای خواص دارویی مفید می دانند، که نسبت به آنتي‌اكسيدان‌های معروفی چون ويتامين‌های C وE بسيار قوی‌تر عمل میكند.(میزان کمتری کافئین دارد۲۰ تا ۳۰، و کمتر مضر است) ) به تازگی علاوه بر مردم چین، چای سبز در بسیاری از کشورهای جهان طرفداران فراوانی یافته‌است. [۱] دلیل اصلی این استقبال، آشنایی مردم دیگر کشورها با خواص درمانی این نوع نوشیدنی است. هرچند در مواردی توصیه و پیشنهاد مردم به یکدیگر عامل اصلی مصرف برخی مواد غذایی یا نوشیدنی‌ها است.اما در مورد چای سبز علاوه بر توصیه دهان به دهان، پژوهشگران نیز خواص دارویی آن را تایید کرده‌اند. نوشیدن روزانه ۳ تا ۴ فنجان چای سبز، مانع از ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها می‌شود. ماهنامه دنیای سلامت۱۲ فهرست چند مورد از دلایل اصلی مصرف چای سبز از دیدگاه پژوهشگران به این شرح است:
ضد سرطان؛
درمان و جلوگیری از بیماری‌های قلبی؛
حفظ جوانی؛
کاهش دهنده وزن؛
مسمومیت غذایی و چای سبز؛
چای سبز و قند خون؛
سیستم ایمنی و چای سبز؛
آسم و چای سبز؛
التیام ورم مفاصل؛
تقویت استخوان‌ها ؛
کلسترول و چای سبز؛
ذخیره گلوکز و چای سبز؛
رژیم غذایی و چای سبز؛
آلزایمر و چای سبز؛
درمان پارکینسون ؛
بیماری‌های کبدی و چای سبز؛
فشار خون و چای سبز؛
چای سبز و تورم و عفونت گوش؛
تبخال و چای سبز؛
چای سبز و مشکلات دهان و دندان؛